Panamarenko

Om het trilmechanisme te verbeteren, gaat Panamarenko uit van de veronderstelling dat insecten over een elastische eigenschap moeten beschikken om met slechts een enkele spierimpuls te blijven vliegen.

"Maar dan wel iedere keer juist op het goede moment. Het duurde een hele tijd voor ik wist hoe ik de juiste timing moest inbouwen ..." - Panamarenko

Door gebruik te maken van een torsieveer optimaliseert Panamarenko de flap-frequentie. Hij noemt dit het effect van de dubbele trampoline. Panamarenko is van oordeel dat iemand die in het juiste ritme op een rubberen tafel springt, zonder moeite 3 m hoog raakt, wat in andere omstandigheden uitgesloten is. In 1976 past Panamarenko het verbeterde, elastische trilmechanisme voor het eerst toe op het ontwerp Umbilly Detail. De vleugels zijn aan lange stalen stangen bevestigd die door een mechanisme van tandraderen lopen. Ze fungeren als elastische torsieveren die telkens een terugslag van de vleugels teweegbrengen.

"Omdat de vleugels met een veer verbonden zijn, houden ze elkaar in balans. De vleugels klappen open, de lucht valt erin, en wordt vervolgens weer weggeduwd door de verende terugslag."  - Panamarenko

(bron: Hans Willemse en Paul Morrens, in: 'Copyright Panamarenko', 2005)